ทีมบานาน่าด่งด๊ง ประกอบด้วยสมาชิก 6 คนจากโรงเรียนถาวรานุกูลและโรงเรียนศรัทธาสมุทร จังหวัดสมุทรสงคราม ทั้งหมดศึกษาอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น เป็นคนตำบลกระดังงา อำเภอบางคนทีเหมือนกันจึงรวมกลุ่มกันทำโครงการฯ ก่อนเริ่มโครงการ แก้ม มายด์ ตูน เฟริน์ ปาม ก๊อต ใช้ช่วงเวลาวันหยุด อยู่บ้าน อ่านการ์ตูน ฟังเพลง ทำการบ้าน ไม่ได้มีกิจกรรมหรือสัมพันธ์กับชุมชน ทีมบานาน่าด่งด๊งเริ่มจากการชักชวนจากอาจารย์พรเพ็ญชักชวนให้แก้มชวนเพื่อนๆ คิดทำโครงการ เด็กๆ จึงนัดรวมตัวระดมความคิดเพื่อหาหัวข้อในการทำ พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าทุกคนมีสวน และในสวนของทุกคนมีกล้วย แม้กล้วยจะเห็นได้ทั่วไป แต่พวกเขากลับรู้จักประโยชน์ของกล้วยเพียงเล็กน้อย จึงอยากศึกษาเพิ่มเติม พวกเขาเห็นว่าชุมชนใช้ประโยชน์จากกล้วยเพียงแค่ใบและผล จากนั้นจะโยนต้นกล้วยทิ้งลงลำคลอง ส่งผลให้เกิดการเน่าเสีย จึงตัดสินใจศึกษาการใช้ประโยชน์จากต้นกล้วยอย่างมีส่วนร่วม

          เนื่องจากทั้ง 6 คน ศึกษาในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1 – 3 พวกเขาจึงแบ่งบทบาทหน้าที่กันตามวัยและความรับผิดชอบที่เหมาะสม ทำงานอย่างมีขั้นตอน ทีมบานาน่าด่งด๊ง เริ่มจากศึกษาหาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต จากนั้นเก็บข้อมูลกล้วยจากคนในครอบครัวและในชุมชน ลงพื้นที่สำรวจเกี่ยวกับพันธุ์กล้วย วิธีการปลูกและดูแลรักษาต้นกล้วย ช่วงเวลาในการเก็บเกี่ยวประโยชน์จากต้นกล้วย การเย็บกระทง การทำขนมกล้วย ซึ่งเยาวชนทีมบานาน่าด่งด๊ง ประทับใจในการทำขนมมาก เพราะไม่เคยทำเลย เคยแค่รับประทานเท่านั้น จึงรู้สึกสนุกและตระหนักเห็นประโยชน์ของกล้วย พวกเขาพบความรู้ใหม่ จากการศึกษา เช่น รากกล้วยเป็นสมุนไพร กาบกล้วยนำมาทำกระเป๋า ต้นกล้วยเมื่อทำให้แห้งสามารถทำเป็นน้ำยาขัดรองเท้า หยวกกล้วยนำมาทำอาหาร

          ช่วงเวลาที่พวกเขาลงไปสอบถามข้อมูลในชุมชน เป็นช่วงเวลาแห่งการสานสัมพันธ์ พวกเขาได้ใกล้ชิดคนในครอบครัวและผู้รู้ในชุมชนจากคนแปลกหน้า ก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน ช่วงแรกผู้ใหญ่จะถามว่าจะรู้ไปทำไม เด็กๆ จะบอกวัตถุประสงค์ จากนั้นพวกเขามักจะได้ยินคำอวยพรชื่นชมเสมอที่ใฝ่รู้เรื่องราวกล้วย กล้วย ในชุมชน ทีมบานาน่าด่งด๊งจะรวบรวมข้อมูลที่ทุกคนได้มาเอามาวิเคราะห์และคนคัดแยกข้อมูล เขียนใส่แผ่นชาร์ท เพื่อจะได้ไม่ลืมว่าทุกคนได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง พวกเขาจัดเวทีคืนข้อมูลชุมชนที่วัด 1 ครั้ง มีคนมาร่วมกว่า 40 คน และอีกครั้งที่บ้านเฟริน์ หนึ่งในทีมบานาน่าด่งด๊ง ซึ่งมีคนในชุมชนตอบรับเป็นอย่างดี

          จากเด็กขี้เล่น สู่การทำงานจริงจังพวกเขาทำงานกันอย่างสนุก ไม่กดดัน ร่วมไม้ร่วมมือกันทำหน้าที่ของตัวเองอย่างแข็งขัน พวกเขาเห็นพัฒนาการของตัวเองที่กล้าพูด กล้าคิด ไม่สั่นประหม่าเวลาต้องพูดต่อหน้าผู้คน พวกเขาพร้อมแก้ไขปัญหาและสนับสนุนกันดูแลกันดุจพี่น้อง พี่เป็นโอกาสให้น้องได้มีบทบาท น้องสนับสนุนอุดช่องว่างให้กิจกรรมดำเนินไปอย่างราบรื่น

          พวกเขาไม่อยากให้ผู้ใหญ่ตัดสินเพียงแค่ว่าเห็นพวกเขาถือมือถือแล้วแปลว่าติดเกม ติดโซเชียลมีเดีย หากแต่พวกเขากำลังอ่าน หาข้อมูล และใช้ประโยชน์ส่วนอื่นจากโทรศัพท์สมาร์ทโฟน “หนูชวนยายแลกเปลี่ยนด้วยการให้ยายพูดใส่โทรศัพท์หนู หนูจะอัดเสียงเสียงยายไปฟังหนูถามยายว่ากล้วยมีประโยชน์อย่างไรบ้าง เดี๋ยวหนูจะไปเล่าให้น้องฟัง ยายจะได้เห็นว่าโทรศัพท์มีประโยชน์อย่างไรไม่ใช่เอาไว้เล่นแต่เกมเท่านั้น” พวกเขาอยากฝึกฝนความคิดสร้างสรรค์ ปรับบทบาทหน้าที่ให้น้องๆ ได้มายืนแถวหน้าและกล้าแสดงออกมากขึ้น พวกเขาเห็นประโยชน์จากการทำโครงการฯ และรู้สึกโชคดีที่ได้มีโอกาสได้เรียนรู้อะไรมากมาย

ความโดดเด่น

• ทำงานเป็นทีม กล้าแสดงออก มั่นใจ เข้ากับทุกคนง่าย
• ดูแลกันเหมือนพี่เหมือนน้อง ให้กำลังใจ หนุนให้เพื่อนทำได้ด้วยตัวเอง
• รับผิดชอบต่อหน้าที่ของตัวเอง ผ่อนคลายเพื่อให้พร้อมต่อการเรียนรู้