ค่ายถอดบทเรียนโครงงานคนรุ่นใหม่สร้างสรรค์ชุมชน

วันที่ 24-26 สิงหาคม2561

ณ พีรดา ริเวอร์วิว รีสอร์ท อ.โขงเจียม จ.อุบลราชธานี

บันทึกจากเวที

1.ความใฝ่ฝัน เป้าหมายและแรงบันดาลใจชีวิตของตนเอง

"อยากเป็นวิศวกรโยธา เพราะอยากทำงานเกี่ยวกับงานก่อสร้าง อยากสร้างตึก อาคารในรูปแบบอื่นๆ"

2.ความมุ่งหวังต่อเด็กและเยาวชนของชุมชน

"อยากให้ทุกคนรักสิ่งแวดล้อม รักในหมู่บ้านตนเอง"

เรื่องเล่าจากค่ายถอดบทเรียนโครงงานพลเมืองรุ่นใหม่สร้างสรรค์ชุมชน

วันที่ 24-26 สิงหาคม 2561

ณ พีรดา ริเวอร์วิว รีสอร์ท อ.โขงเจียม จ.อุบลราชธานี

...............................................

นางสาววีรยา โยธิการ์ (แพร)

โครงการบ้านจัดสรรขยะ ตำบลแกใหญ่

นางสาววีรยา โยธิการ์ เกิดวันที่ 17 กรกฎาคม 2546 เรียนอยู่ รร.บ้านแกใหญ่ เพื่อนรวมงานของแพรคือข้าว แพรชอบอยู่กับข้าว เพราะข้าวเป็นคนเก่ง สมองไว ร่าเริง ข้าวได้ชักชวนแพรมาทำโครงงาน

ในชุมชนของเราเกิดปัญหาขยะมากมาย หลายกองหลายจุด จนเกิดเป็นชุมชนที่ไม่น่าอยู่ เราจึงได้จัดทำโครงการบ้านจัดสรรขยะขึ้น มีการจัดอบรมเรื่องขยะ มีการทิ้งขยะให้ถูกต้อง โดยการคัดแยกขยะเป็นประเภท จากนั้นเราได้ลงมือช่วยกันเก็บขยะในบริเวณที่มีขยะเป็นกอง แล้วนำมาคัดแยก เหตุผลที่ทำโครงงานนี้เพราะอยากให้ชุมชนสะอาดน่าอยู่ ร่มเย็น สงบ สิ่งแวดล้อมและสิ่งมีชีวิตต่างๆ ได้รับผลประโยชน์ร่วมกันมีการดำรงชีวิตที่ดี

โครงการที่จัดทำชื่อ บ้านจัดสรรขยะ มีขั้นตอนการทำงานดังนี้ 1.สำรวจขยะในบริเวณชุมชน 2.พิมพ์งาน/เตรียมเอกสารเพื่อจัดอบรม 3.วางแผนเตรียมลงพื้นที่ 4.ลงพื้นที่เก็บขยะ 5.ให้ความรู้ชาวบ้านและถอดบทเรียนจากกิจกรรม

คนสร้างขยะ 1 กิโลกรัมต่อ 1 คน ต่อ 1 วัน ขยะแยก 1 กิโลกรัมสามารถนำมารีไซเคิลได้ประมาณ 85 เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมด แต่ถ้าเป็นขยะรวมจะนำมาใช้ใหม่ได้แค่ 30 เปอร์เซ็นต์ แต่ละวันที่เราทิ้งขยะไปเท่ากับทิ้งเงินของเราเอง วัสดุรีไซเคิล 10 บาท/กิโลกรัม

ประชากรในประเทศไทยมี 70 ล้านคน ก็จะเท่ากับ1 คน =1 กิโลกรัม = 10 บาท คนไทยมี 70 ล้านคน จะเท่ากับ 10 * 70 = 700ล้านบาท สามารถนำมารีไซเคิลได้ 85 เปอร์เซ็นต์ ก็เท่ากับ 595 ล้านบาท ถ้าขยะเป็นกองๆ จะขายได้ กิโลกรัมละ 2 บาท แต่ถ้าเรานำมาแยกขาย เช่น ขวดพลาสติก กิโลกรัมละ 9 บาท ขวดอะลูมิเนียม ขวดละ 1 บาท เป็นต้น

“หากขยะอยู่ถูกที่ถูกทาง บนโลกใบนี้จะไม่มีสิ่งที่เรียกว่า ขยะ”

ปัญหาในการทำงานนั้นมีเล็กน้อย เรามีความสามัคคีกัน ไม่ทะเลาะกัน มีการแก้ปัญหาคือมีความตั้งใจทำงานมากขึ้น พี่เลี้ยงมีการให้คำแนะนำและสอนในสิ่งต่างๆ ที่เราไม่รู้ ชุมชนมีความสุขแพรก็มีความสุข ขอแค่ทุกคนเห็นคุณค่าของขยะ

ประโยชน์ของโครงงาน ทำให้ชุมชนน่าอยู่ขึ้น สร้างรายได้ให้กับชุมชนจากการขายขยะ ทุกคนเห็นคุณค่าของขยะ ทำให้ทุกคนเห็นคุณค่าของการรีไซเคิลแล้วเกิดสิ่งที่สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้

แพรก็ขอขอบคุณทุกคนที่ให้ความสนับสนุน จึงทำให้โครงการนี้สำเร็จตามเป้าหมาย และก็ขอโทษในบางครั้งที่ไม่ตั้งใจทำงาน ครั้งต่อไปจะทำงานให้เสร็จลุล่วงและออกมาดีกว่านี้ ชุมชนแกใหญ่จะได้มีความน่าอยู่ตลอดไป สิ่งสุดท้ายคือรีไซเคิลให้ถูกวิธีทิ้งขยะให้เป็นที่ หากอยู่ถูกที่ถูกทาง โลกใบนี้จะไม่มีสิ่งที่เรียกว่าขยะ