นายอดิภัทร เกตุใสย์ หนองอียอ

จุดเปลี่ยนของฉัน

อารมณ์ความรู้สึกที่เกิดขึ้นมาจากสิ่งรอบข้าง สิ่งรอบตัว คือ สิ่งเร้าที่เราต้องควบคุมมันเอาไว้แต่จะทำยังไงได้ตัวเราเองยังไม่ค่อยเก่งในเรื่องควบคุมอารมณ์ตัวเอง ซึ่งก็คือ ความโกรธโมโหเราทำไม่ได้เลยเพราะเราเป็นคนเอาแต่ใจ ไม่ฟังเหตุผลของผู้อื่น ใจร้อนแต่ตัวเราสำนึกและรู้เท่าทันมันตลอดนะว่ามันคืออะไรเกิดอะไรลงไป แต่ก่อนที่จะรู้ตัวมันก็สายไปแล้วเพราะเราได้ระเบิดอารมณ์นั้นออกมาสิ่งรอบข้าง รอบตัว ก่อนทำเราไม่ได้คิดว่าผลจะเป็นอย่างไรแต่พอทำไปแล้วเรารู้สึกผิดที่เราต้องทำแบบนี้ ได้แต่คิดกลับมาทบทวนตัวเองว่าถ้าเราเจอแบบนี้เราจะรู้สึกอย่างไรและความคิดต่างๆที่คิดนี้ไม่เคยคิดที่จะห้ามตัวเองได้ไม่เคยคิดถึงผลข้างหน้า อนาคตข้างหน้า ว่ามันจะเป็นอย่างไรแม้แต่ตัวเองยังไม่คิดถึงเลยว่าอนาคตข้างหน้าเราอยากเป็นอะไรจะมีฐานะดีไหม จะมีชีวิตที่ดีไหมจึงส่งผลไปกระทบกับความมั่นใจของตัวเองว่าตัวเองไม่มีอะไรดีไม่ได้ทำอะไรเพื่อใครทั้งนั้น ไม่รู้ว่าเราทำอะไรเป็นบ้างจึงทำให้ขาดความมั่นใจตัวเองในการที่จะทำอะไรต่างๆจึงได้อยู่ในที่เดิมๆเหตุการณ์เดิมๆ เวลาเดิมๆ จนแทบทุกวันนี้มันกลายเป็นนิสัยอุปนิสัยของเราไปแล้วแต่เมื่อได้ยินข่าวมาว่าตำบลของเรามีโครงการพัฒนาเยาวชนเข้ามาก็เลยคิดที่จะลองทำ ดูว่ามันจะเป็นอย่างไรบ้างก้าวแรกที่ได้เข้าไปทำให้เรารู้เลยว่า คำว่าเด็ก และ เยาวชนมันมีความหมายและเป็นช่วงเวลาที่สำคัญมากที่เราจะได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้ได้มากที่สุดแค่คำว่าเด็กและเยาวชนทำให้เราเปลี่ยนความคิดพฤติกรรม อุปนิสัยตัวเองได้เพราะเด็กและยาวชนนี้คือโครงการที่ฝึกฝนเราไปในทางที่ดีในเรื่องความรับผิดชอบต่อหนาที่ กล้าพูดกล้าแสดงออก และที่สำคัญคือ ทำให้เรามีความฝันอันยิ่งใหญ่เกินตัวมากสำหรับเด็กอย่างผมอายุแค่17 ปี คิดที่จะพัฒนาชุมชน สังคมได้ สิ่งเร้าต่าง ๆ ที่ได้ก้าวเข้ามา มันทำให้ผมมีความฝันที่เปลี่ยนเส้นทางชีวิตเปลี่ยน ทัศนคติเปลี่ยน และ หลาย ๆสิ่ง เปลี่ยนไปในทางที่ดีและเส้นทางที่ผมเลือกตอนนี้มันมีความสุขมาก คือการทำอะไรบางอย่าง เพื่อครอบครัว ตัวเอง ชุมชน และสังคมให้มีความสุข แค่นี้ผมก็ภูมิใจแล้วกับสิ่งที่ผมได้ทำลงไปแม้จะมีอุปสรรคบ้างปัญหาบ้าง มันก็ไม่ได้ใหญ่เกินที่จะห้ามคนอย่างผมได้เพราะตอนนี้ผมไม่กลัวอะไรแล้วเมื่อได้ก้าวเข้าสู่เยาวชน ไม่เสียแรงเลยที่ได้เดินเข้ามา