­

ประวัติความเป็นมา

มูลนิธิบ้านนกขมิ้น เป็นโครงการหนึ่งขององค์การมิชชันนารี คณะโอเวอร์ซีมิชชันนารี ( โอ เอ็ม เอฟ ) ที่ได้พบเห็นปัญหาเกี่ยวกับครอบครัว เด็กเร่ร่อน เด็กจรจัด เด็กกำพร้าและเด็กที่ถูกทอดทิ้งเนื่องจากพ่อแม่ไม่สามารถดูแลได้ จนกลายเป็นภาระของสังคม บางคนตกเป็นโสเภณี ถูกทารุณทางเพศ กดขี่ใช้แรงงาน ติดยาเสพติด ความบอบช้ำทางร่างกายของพวกเขายังไม่ทารุณเท่ากับจิตใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วย ความปวดร้าว ปัญหาเหล่านี้หากไม่ได้รับความช่วยเหลืออย่างทันท่วงที จะทำให้พวกเขาเติบโตขึ้นย่อมกลายเป็นผู้ใหญ่ที่ไม่มีคุณภาพและไร้คุณธรรมใน สังคม มูลนิธิบ้านนกขมิ้น จึงถูกก่อตั้งขึ้นเมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2532 เพื่อทำหน้าที่ดูแลเด็กเหล่านี้ ให้เข้ามาอยู่ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัว มีพ่อบ้านแม่บ้านดูแลเอาใจใส่อย่างใกล้ชิด ให้ความสำคัญ อบรม สั่งสอน ให้การศึกษาและอาชีพเพื่อที่วันหนึ่งพวกเขาจะโตเป็นผู้ใหญ่ที่สามารถกลับไป ดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีคุณภาพและเป็นประโยชน์ต่อสังคมในอนาคต

­

วิสัยทัศน์

ยกระดับคุณภาพชีวิตของเด็ก เร่ร่อน เด็กกำพร้า หรือถูกทอดทิ้งให้มีที่อยู่อาศัย ได้รับความรัก ความเอาใจใส่ เพื่อที่วันหนึ่งเขจะได้โตขึ้นกลายไปเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาประเทศต่อไป

­

พันธกิจ

สร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อ อำนวยต่อการพัฒนาทางด้านพฤติกรรมและจิตใจ ของเด็กเร่ร่อน พร้อมสร้างกระบวนการเรียนรู้การให้และรับความรักจากผู้อื่น รู้จักคุณค่าของตัวเอง รู้จักให้เกียรติผู้อื่น ฝึกฝนให้มีระเบียบวินัย มีความรับผิดชอบจากการทำงานร่วมกันเป็นกลุ่ม ส่งเสริมให้เด็กได้รับการฝึกอาชีพตามความถนัดเพื่อที่จะได้กลับไปดำรงชีวิต อยู่ในสังคม

­

วัตถุประสงค์การดำเนินงาน

• ช่วยเหลืออุปการะเลี้ยงดูเด็กและเยาวชนที่มีปัญหาในครอบครัว
• ให้การศึกษาแก่เด็กและเยาวชน โดยร่วมมือกันโรงเรียนรัฐบาล
• สนับสนุนให้การฝึกอาชีพตามความสามารถ ความถนัดและความสนใจ
• อบรมและพัฒนาคุณภาพชีวิต แก่เด็กและเยาวชน
• ดำเนินงานเพื่อสาธารณประโยชน์ หรือร่วมมือกันองค์การการกุศลอื่นๆ

­

ผู้บริหารองค์กร

• นายสุรชัย สุขเขียวอ่อน ผู้อำนวยการมูลนิธิบ้านนกขมิ้น

­

รูปแบบการบริหารจัดการ

ระดับนโยบาย

• ส่วน กลางจะเป็นผู้กำหนดนโยบายของมูลนิธิ โดยกรรมการดำเนินงาน และผู้อำนวยการเป็นผู้ดูแลนโยบาย ส่งต่อสู่ระดับปฏิบัติงาน ซึ่งจะแยกเป็นสำนักงานประจำกรุงเทพฯ สำนักงานภาคใต้ ภาคเหนือตอนล่าง และภาคเหนือตอนบน

ระดับปฏิบัติ

• แบ่ง ออกเป็น 2 ภารกิจ คือ ภารกิจภาคสนาม ทำหน้าที่หาเด็กเร่ร่อนและชักชวนให้เข้ามาอยู่ที่มูลนิธิบ้านนกขมิ้น และภารกิจภาคอุปการะ ซึ่งมีรูปแบบเหมือนครอบครัว
• รูป แบบการดูแลเด็ก เน้นลักษณะระบบครอบครัวในชนบท คือ มีพ่อแม่ และลูกหลายคน โดยบ้านนกขมิ้นในปัจจุบันมีทั้งสิ้น 17 หลัง ทั่วประเทศ แต่ละหลังจะมีเจ้าหน้าที่ชาย และหญิง ซึ่งเป็นสามี ภรรยากัน และทำหน้าที่เป็นพ่อแม่ของบ้าน ที่จะต้องดูแลเด็กๆ ประมาณ 10 คน เหมือนดูแลลูกจริงๆ ทั้งการดูแล อบรม และให้การศึกษา
• ทุก วันอาทิตย์สมาชิกทุกคนในมูลนิธิบ้านนกขมิ้นจะมีการพบปะกันที่โบสถ์เพื่อสวด มนต์ และร้องเพลงร่วมกัน ทุกวันศุกร์แรกของเดือน จะมีการประชุมของสำนักงานประจำกรุงเทพฯ เพื่อให้แต่ละครอบครัวได้มาทำกิจกรรมรวม และมีการประชุมรวมทุกสำนักงานปีละ 1 ครั้ง ในรูปแบบของการจัดค่าย ให้เด็กและเจ้าหน้าที่ทุกคนได้ทำความรู้จัก แลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน

­

เงื่อนไขความสำเร็จ

• รูปแบบการดูแลเด็กที่ใช้ระบบครอบครัว ทำให้เด็กได้รับความรักและความอบอุ่น ทำให้เด็กเติบโตไปในทางที่ถูกต้อง
• ความเชื่อและความศรัทธสในศาสนา
• มีผู้ให้การสนับสนุนอย่างต่อเนื่อง อาทิ กลุ่มคริสเตียนที่มีจิตศรัทธา ทั้งในและต่างประเทศ

­

องค์ความรู้จากการดำเนินงาน

• การ ให้ความรัก ความเข้าใจ และการจัดสรรกิจกรรมในยามว่างให้กับเด็กๆ และการให้อิสระในการดำเนินชีวิต จะทำให้เด็กไม่คิดที่จะหนีไปไหน บริเวณบ้านจึงไม่ต้องมีรั้วเพื่อป้องกันเด็กหนีออกไปเหมือนกับสถานสงเคราะห์ ที่อื่นๆ
• การจัดกิจกรรมยามว่างที่เป็นประโยชน์ เพื่อหลีกเลี่ยงกิจกรรมมอมเมาเยาวชน เช่น กิจกรรมกีฬา ดนตรี และวิชาชีพเข้ามาเสริม