ความรู้สึกของการเป็นจิตอาสา 

นางสาวพัชรีญา ทองจันทร์  ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5  

นักเรียนแกนนำเศรษฐกิจพอเพียง

โรงเรียนสตรีมารดาพิทักษ์  อ.เมือง จ. จันทบุรี

-------------------------------------------------------------------

      ครั้งแรกที่ได้ทำจิตอาสาในโรงพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี ก็รู้สึกสนุกมากเพราะไม่เคยได้ลองเข้ามาทำงานจิตอาสาที่โรงบาลอย่างนี้มาก่อน ในโรงพยาบาลพระปกเกล้า  ดิฉันพึ่งรู้เองว่าที่ตรงนี่มีสิ่งที่ให้เราทำให้เราเรียนรู้มากมาย เจ้าหน้าที่ศูนย์จิตอาสาจะเป็นผู้ให้คำแนะนำบอกสถานที่แต่ละจุดที่ต้องการความช่วยเหลือ ดิฉันไม่เลือกว่าจะไปตรงไหน ทำตรงไหนเมื่อเราขึ้นชื่อว่าจิตอาสาแล้วก็คืออาสาที่จะทำได้ทุกอย่างเพื่อผู้อื่นเมื่อเราสวมเครื่องแบบที่เป็นเสื้อที่โรงพยาบาลแจกให้สิ่งแรกที่ฉันประทับใจด้านหลังเสื้อเขียนว่า จิตอาสา ทำด้วยใจ ให้ด้วยรัก เป็นคำที่อ่านแล้วรู้สึกว่าฉันต้องทำให้ได้และให้มากกว่านั้น การอาสาก็เริ่มขึ้นคือพวกเราจะเดินไปตามตึกที่ไม่มีคนมาทำหน้าที่จิตอาสามามากนักเพราะยังมีหลายอาคาร หลายจุด หลายแผนกที่วุ่นแต่ไม่มีคนช่วย เมื่อเห็นอย่างนั้นแล้วก็จะถามคนที่รับผิดชอบ ณ จุดนั้นๆว่ามีอะไรให้เราช่วยได้บ้าง สอบถามรายละเอียดในการทำงานให้เข้าใจชัดเจนตรงนี้รู้เลยว่าขั้นตอนก่อนการทำงานได้นำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้โดยฉันเริ่มนำเงื่อนไขความรู้มาก่อนตามครูบุญยรัตน์  ลมงาม ชี้แนะพวกเราทุกครั้งในการทำอะไรก็แล้วแต่ต้องรู้ให้กว้าง รู้ให้ลึก รู้ให้ละเอียด ก่อนเริ่มปฏิบัติงาน นอกจากจะมีความรู้แล้วทุกครั้งที่เราจะเริ่มทำงานในรพ.ความสะอาดและความปลอดภัยเป็นสิงที่สำคัญมากหากเรา ทำงานอย่างไม่ระมัดระวังความผิดพลาดอาจเกิดขึ้นได้เสมอ เมื่อทราบอย่างนั้นแล้วเราก็ต้องสร้างภูมิคุ้มกันให้กับตัวเอง กับผู้มาใช้บริการ  

­

       สถานที่ที่ดิฉันทำงานมีทั้งห้องบัตร ห้องนี้เป็นห้องที่วุ่นพอสมควร มีคนไข้ในแต่ละวันมาก งานมาก สถานที่ก็คับแคบตามจำนวนคนแต่ดิฉันไม่ถือว่าเป็นปัญหาในการทำงานเพราะเราอาสาเข้ามาต้องทำด้วยใจให้ด้วยรักทุกครั้งที่หาบัตรคนไข้งานที่สำคัญคือการหาบันทึกรายชื่อผู้ป่วยที่เคยรักษาในโรงพยาบาล เพื่อสะดวกต่อการถามประวัติและตัวยาที่ผู้ป่วยเคยใช้ ห้องนี้ต้องอาศัยความเร็วและความละเอียดรอบคอบอย่างมากในการหาข้อมูลทั้งหมดของผู้ป่วยแต่ละคน  

­

       สถานที่อีกที่หนึ่งที่ดิฉันได้เข้าไปทำงานคือห้องฉุกเฉินได้ไปช่วยทำแบบสอบถามคนไข้หลังเข้ารับการรักษาเสร็จเกี่ยวกับความพึงพอใจในการเข้าใช้บริการในรพ.ห้องนี้เป็นห้องที่น่าตื่นเต้นมากเพราะทำให้ได้เห็นคนที่เกิดอุบัติเหตุมาจริงๆ เลือดจริงๆ ทำให้รู้ว่าคนเราต้องอย่าประมาทในทุก ๆเรื่อง คนที่น่าสงสารไม่แพ้คนป่วยเลยคือคนที่เป็นญาติ ดิฉันได้เห็นได้เรียนรู้ความรักจากคนที่เป็นญาติพี่น้อง เป็นพ่อเป็นแม่จึงเป็นวิชาที่ได้เรียนรู้จากเรื่องจริงไม่ใช่เรียนในตำราเรียนเหมื่อนที่โรงเรียนและนอกจากจะได้ช่วยเขาเหล่านั้นแล้วดิฉันได้ประสบการณ์ที่ล้ำค่ามาสอนตัวเองและตนรอบข้างถึงความไม่ประมาท

­

      ห้องยาเป็นอีกห้องที่ดิฉันได้มาทำงานมีหน้าที่ในการแพ็คแบ่งบรรจุยาล่วงหน้าเพื่อสะดวกต่อการจ่ายยาให้คนไข้โดยต้องใช้ความแม่นยำในการนับจำนวนยาที่ตรงกับใบสั่งยาของแพทย์และการรับประทานของคนไข้ต้องมีความระมัดระวัง รอบคอบในการจัดยา การนับยาเป็นอย่างดี

­

      ห้องหนึ่งที่ดิฉันไปทำจิตอาสาบ่อยมากคือห้องธนาคารเลือด เป็นห้องที่มีผู้ใจบุญมาบริจาคโลหิตกันเป็นจำนวนมากอาจเรียกได้ว่าเป็นคลังเลือดของโรงพยาบาลเลยก็ได้ห้องนี้มีหน้าที่ให้ทำมากมาย ทั้งแพ็คถุงเลือดจัดเรียงกรุ๊ปเลือด ปั่นเลือดเพื่อแยกเลือดออกเป็น น้ำเลือด น้ำเหลือง เกล็ดเลือด และอื่นๆอีกมากมายเป็นห้องที่เต็มไปด้วยความรู้และวิธีกระบวนการต่างๆเกี่ยวกับเลือดรวมทั้งการให้บริการน้ำดื่มและขนมกับผู้บริจาคโลหิตเพื่อเป็นการขอบคุณที่ได้เข้าร่วมการบริจาคด้วย แต่เราก็ต้องระวังในการทำงานห้องนี้ต้องสวมถุงมือทุกครั้งและต้องระวังไม่ให้เลือดของผู้บริจาคโดนบริเวณที่เป็นแผลของเรา ต้องสะอาดหมั่นล้างมือและเปลี่ยนถุงมือบ่อยๆต้องรอบคอบระวังไม่ให้ถุงเลือดของผู้บริจาคสลับการต้องตรวจให้เรียบร้อยทุกครั้ง

­

       หน้าที่ทุกหน้าที่เป็นหน้าที่ที่มีเกรียติเป็นหน้าที่ที่ต้องทำด้วยใจให้ด้วยรัก เป็นหน้าที่ที่ห้ามละเลยในรายละเอียดต่างๆ ดิฉันรู้สึกดีใจและภูมิใจมากๆที่โรงเรียนขอบคุณคุณครูได้สอนให้นักเรียนนำหลักคิดและหลักปฏิบัติตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในชีวิตช่วยได้ทุกเรื่องจริงๆคะ ดิฉันอยากจะบอกว่าคำว่าพอเพียงเป็นเรื่องที่สอนชีวิตดิฉันจริงๆ ที่ดิฉันได้เป็นส่วนหนึ่งที่ได้มีโอกาสเข้ามาทำงานจิตอาสาได้ช่วยคนที่เจ็บป่วยที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ ได้เป็นเพื่อนคุยแก้เหงากับทั้งผู้ป่วยเด็กและผู้ใหญ่มากมายที่ต้องการกำลังใจ ได้เห็นรอยยิ้มของผู้ให้และผู้รับ ได้เห็นความเสียสละของผู้บริจาคเลือดเนื้อ อวัยวะ และเวลาเพื่อช่วยเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ได้เห็นมิตรภาพของคนไทยในการทำจิตอาสา ไม่ใช่แค่ในรพ. แต่จิตอาสาคือทุกที่ทุกเวลาที่เราสามารถช่วยผู้อื่นด้วยใจที่อาสาไม่ต้องรอให้เขาร้องขอแค่เพียงเป็นผู้ยื่นมือเข้าไปช่วยในสิ่งที่ตัวเราเองสามารถทำได้ ไม่ใช่แค่ในเครื่องแบบนักเรียนแต่นอกเครื่องแบบเราก็สามารถทำได้ ไม่ใช่แค่ช่วยเพียงในโรงเรียนของเราแต่ทุกๆที่ที่เราไปได้เราก็สามารถช่วยเขาได้เช่นกัน เมื่อเราเดินไปเห็นขยะปลิวหล่นลงมาแค่เราก้มลงเก็บ แค่นั้นก็เป็นจิตอาสาแล้ว ราทุกคนนั้นต้องรักตัวเองเป็นเรื่องธรรมดาแต่หากเราเปิดใจรักคนอื่นๆ รวมถึงรักโลกของเราด้วยนั้น มันไม่ใช่เรื่องธรรมดา ดั่งคำที่ว่า “ ทำด้วยใจ ให้ด้วยรัก ”หากทุกท่านอยากรู้ว่าเป็นอย่างไรไม่มีใครอธิบายให้คุณฟังได้หมดคุณต้องลงมือทำด้วยตัวของคุณเองเท่านั้นค่ะจึงจะรู้คำตอบที่ชัดเจนในใจของคุณ

­

­